และนี่ก็ครือออออออออออยำยำจ๊างโน้ยยยยยยยยยยยยโฉมหม่ายยยยยยยยรสบาร์บีคิววววววววววว
ว่ากันว่าสิ่งของบางอย่างนั้นมีความทรงจำกักเก็บซ่อนอยู่เหมือนอียำยำช้างน้อยนี้ที่แค่มองเห็นผมก็รู้สึกถึงกลิ่นไอดินทรายของสนามหญ้าโรงเรียนมัธยมปลายขาสั้นวิ่งเตะบอลซ่อนการ์ดเมจิกได้เหมือนมันอยู่ใกล้ๆ อ่าห์ รสสัมผัสของการจับมือสาวครั้งแรก กอดครั้งแรกและจูบครั้งแรกที่ยังตราตรึงอยู่ในหัวใจและในเซรีบรัม
รวมไปถึงการถูกสาวตบหน้าด้วยเช่นกัน ซึ่งไอ้ยำยำจ๊างโน้ยรสบาร์บีคิวเหี้ยนี่ก็เหมือนความรู้สึกสาวตบหน้าครั้งแรกอ่ะครับ คือรู้สึกผิด เจ็บปวด รวดร้าว กลับไปจะไม่ทำอีก รสชาติเหี้ยมากกกกไม่ได้เรื่องเลยยย สาสสสสส เปรี้ยวปรี้ดดดดด เค็มปื้ดดดดดด ไม่อร่อยไม่มีความเข้ากันได้เลย เหมือนเส้นมาทาง เปรี้ยวมาทาง เค็มมาทางประสานงานกันเละเทะเหมือนเราควงสาวอีกคนเจอสาวอีกคนโดยไม่ได้นัดหมายที่ห้างประจำจังหวัด
สรุปได้ว่าของบางอย่างก็เหมาะแค่จะอยู่ในความทรงจำอะครับ สัส
-แอดมินหล่อ