อุนโซซซซซซซซซ!
ผมอุทานอย่างไม่รู้ตัวเมื่อเห็น Strawberry Snowflake จาก Snow Tree Thailand ราคา 190….
ไม่ผิดแน่ ซีดแบบนี้ ดูไร้เรี่ยวแรงแบบนี้ นี่มันลูคีเมีย!!!
พี่ชายยยยยยยยยย !
สตรอเบอร์รี่สีซีดเซียวผิดกับรูปที่ลงไว้หน้าร้านร้องทักผมด้วยน้ำเสียงหมดเรี่ยวแรง
อุนโซซซซซซซซซซซซ ไม่เป็นไร เธอจะต้องไม่เป็นไรนะ!
พี่ชายยยยย ชั้นหนาวววววว….
อุนโซ ไม่นะ…พูดกับพี่สิอุนโซซซซ
อุนโซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!
อุนโซนิ่งสนิทไปเเล้ว ผมเก็บงำความขมขื่นที่ช่วยอะไรเธอไม่ได้ไว้ในใจ
(เพราะแม่งจ่ายตังไปเเล้วไง สตรอ์เบอร์รี่สีแบบนี้ยังเอามาขายได้ ยอมใจ)
แต่ก็เหมือนที่ประธานเหมียวพูดไว้ว่า “สตรอเบอร์รี่ไม่ว่าจะสีอะไรขอให้กินได้มีรสเปรี้ยวๆ หวานๆ ก็เป็นพอ”
ผมจึงตักอุนโซ… เอ้ย สตรอเบอร์รี่ลูคีเมียขึ้นมาเข้าปากกินอย่างเสียไม่ได้
ก็อร่อยดีครับ แต่ฝืดๆ ไปหน่อย ยังไงถ้าเลือกได้สีเเดงๆ ก็อร่อยกว่าอยู่ดี
แต่ที่เหลือนั้นคือดีงามมมมมมมม อร่อยยยยยฟินจิ้นเจ้มจ้นตามท้องเรื่อง
เกล็ดนมหิมะป่นได้ที่ดีมีรสชาติหอมหวานมันอยู่ในตัว แม้ไม่ละเอียดเท่ากับของ After You
แต่ก็ไม่แย่กว่า ให้รสชาติเป็นอีกแบบ แบบได้นมได้เนื้อได้เน้นมากกว่า
พอละลายเเล้วหวานขึ้นดีขึ้นมากกกกกกก อร่อยมากกกกกกก
นอกจากอุนโซที่โปะๆ มาตามรูปเเล้วแงะๆ แกะๆ ขุดๆ ไปตรงกลางจะเจอแยมสตรอ์เบอร์รี่มาให้ด้วย
อร่อยดี ไม่หวาน ข้นๆ เปรี้ยวนิดๆ ตัดเลี่ยนได้ดีมาก
กินคู่กับท้อปปิ้งกับนมหิมะให้สามผ่านเลยอร่อยคุ้มจริงๆ
สุดท้ายนี้ก็ขอบอกว่า พี่จะคิดถึงเธอนะอุนโซ…
-พี่จุนโซ