เคยคิดไว้ว่าไปเวียดนามต้องได้กินแต่ของแปลกๆ แน่เลย
.
.
.
ไปถึง อีห่า มีเหมือนบ้านกูเลย บ้านใกล้เรือนเคียงที่แท้จริง
ทั้งร้านมีแต่ลอดช่องหน้าตาเหมือนกันประมาณ 20 กว่าอย่างอ่ะ ก็แรนด้อมได้ไอ้นี่มา
ระหว่างรอเราก็งงๆ เนาะไม่เคยไป หันไปเจอเก้าอี้เตี้ยๆ เหมือนเก้าอี้ซักผ้า กับเก้าอี้ปกติที่เราใช้นั่งกันตามร้านก๋วยเตี๋ยว ผมก็นั่งเลยป้าบ!! อีเจ๊เจ้าของร้านแม่งหันมาด่าเป็นภาษาเวียดนาม ด่าเหมือนกูเคยส่งเครื่องบินไปทิ้งบอมบ์ประเทศมันเลย
สักพักไอ้ถ้วยนี้ก็มา แล้วแม่งให้น้ำแข็งแบบเยอะมาก เยอะชิบหาย อากาศตอนนั้น 14 องศา หนาวจะตายห่า ทั้งร้านมีผมกินอยู่คนเดียว
จะบอกว่ามันเรียกอะไรไม่รู้ รู้แค่ว่ามันคือลอดช่องงงงงงงงง ลอดช่องรวมมิตรนี่เองงงงง เหมือนกันเด๊ะเลย แต่มันมีก้อนน้ำตาลๆ เหมือนเฉาก๊วยแต่มีความหนึบกว่า น้ำกะทิมันก็หอมหวานถึงใจ ไม่เหนียวปากเอาพอแค่สดชื่น ส่วนอันใหญ่ๆนั่นก็พุดดิ้งธรรมดาๆ นี่เอง รวมๆแล้วคือดี อร่อย ถูกด้วย สิบกว่าบาท
ไม่บอกพิกัดนะ จำไม่ได้ ไปฮานอยเจอเยอะแยะแหละ ลองดู
– แอดมินหนุ่ม