วันนี้มีคนแชร์รูปเวียนเนตต้ากันเยอะ สหายผมคุณ ไม่ต้องกรี๊ด กูไม่มีตังค์ให้
เลยนั่งเพ่งภาพดึงความทรงจำจากอดีตสมัยพุทธกาลมาให้ทุกๆ คนได้หวนระลึกย้อนนึกถึงรสชาติไอศครีมในตำนานไปพร้อมๆ กันครับ
หลังจากกูนั่งจ้องภาพอยู่นาน กูพอจะจำรสชาติได้บ้างล่ะ
ด้วยการที่เปิดหัว ว่าเป็นไอติมระดับพรีเมี่ยม
การจะได้แดกประหนึ่งต้องสอบได้เลขตัวเดียว ในเทอมนั้นถึงจะได้ลิ้มลองก็ไม่ปาน
เท่าที่จำได้เหมือนเคยเเดกประมาณ 2-3 ครั้ง จากงาน พาร์ที่ ที่พ่อกูไปเเดกเหล้าบ้านเพื่อน
เเละงานนั้นมันจะเป็นศูนย์รวมของเด็กห่า เหล่าลูกเพื่อนพ่อกูมาอยู่รวมกัน
ไม่รู้ว่าใครโชว์ป๋า ซื้อมาเลี้ยงเด็กห่าอย่างพวกกูให้ได้แดกเป็นบุญปาก
จากภาพที่มึงเห็น ไอศกรีมสีขาวเป็นรสวนิลลา หวานๆออกหวานเลย
และไอ้ที่ดำๆหน้าเหมือนผงโกโก้ จริงๆแล้วมันเป็นชั้น ช๊อคโกเเลตบางๆ หวานไม่มากออกขม
จริงๆน่าจะเป็นไอเดียคนยุคเก่าที่อยากจะเอาผงอะไรมาโรยเหมือนไอติม
หรือ ของแดกสมัยนี้ที่เอาผงโน้นนี่มาโรยก็ได้ แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะเทคโนโลยีสมัยนั้นอาจทำไม่ได้
เหมือนสตาร์วอร์ ที่ต้องทำ ภาค 4 ออกมาก่อน ภาค1
เพราะสเปเชียลเอฟเฟคไม่อำนวยก็เป็นได้
ตอนตัดชิ้นแรกมันจะตัดไม่ได้มันจะแข็ง ออกแรงจะได้ยินเสียง กรวบ!
เพราะ แผ่นช๊อคโกเเลตที่กูบอกไปตอนแรกมันมีหลายชั้นมากๆ
ซึ่งดูจากโฆษณา มันเหมือนนุ่มๆนี่ ห่า!
ตักแดกคำแรก ง่ายๆเลยนะส่วนผสม ของไอติม วนิลาหวานๆ กับแผ่นช๊อคโกเเลต
ใช่คับ มันคือ ไอติมช๊อคโกแลตชิพ ในอีกรูปแบบหนึ่ง แบบหรูง่ะ
ผิดหวังนะ หรือ หวังไว้สูงก็ไม่รู้ แต่ต้องรีบแดกนะ แม่งละลายไวมาก
รู้ตัวอีกทีมันจะละลายปนกันเละๆ เป็นแผ่นๆดำๆในจานไปล่ะ
กลับไปแดก อเมริกัน สเเน็ค กับ แดร็คโคล่าดีกว่า
กูว่าในยุคนั้นสองตัวนี้ พีคสุดล่ะในราคาที่จับต้องได้
ปล.ขอ ลูกเพจรีวิวบ้างนะครับ ปักหมุด ขึ้นหน้าwall ให้กูด้วย
กดเม้นต์ตอบ กดไลค์ กดแชร์ ไลค์มาไลค์กลับ ได้หมด ไม่เคยโกง จ้า^^
เครดิตภาพ: เซฟไว้นานเเล้ว ใครรู้ที่มาบอกที