น้ำตาลปั้น ขนมไทยคลาสสิก กับเรื่องราวหน้าแผงขายของ

“ปีนี้เงียบมาก ป้าขายไม่ค่อยดีเลย” ผมยืนเลือกน้ำตาลปั้นข้างโรงงิ้วพร้อมคุยกับป้า

“แต่ก็คงต้องขายไปเรื่อยๆ เพราะก็ทำอย่างอื่นไม่เป็นปั้นขนมมาทั้งชีวิต”

ระหว่างผมกำลังยืนเล็งมีเด็กสาวสองคนมาสั่งให้แกปั้นน้ำตาลรูปส้นเท้าไปสองอัน ก่อนจะมีเด็กๆลากพ่อแม่ให้มาซื้ออีกครอบครัว

“ป้าก็ตระเวนไปตามงานที่นั่นที่นี่ไปเรื่อยๆ ก็พอเลี้ยงตัวเองนะบางคนอาจจะนึกไม่ถึงแต่ขนมแบบนี้ก็ยังมีคนกินอยู่ตลอด”

ป้าปั้นรูปส้นเท้าในแม่พิมพ์อย่างคล่องแคล่ว พริบตาเดียวน้ำตาลก็กลายเป็นส้นเท้าสองอันถูกเสียบไม้ออกมา

“ว่าแต่เลือกตั้งนานเอาตัวไหนล่ะ…”

– แอดมินเฒ่า

ปล. ผมซื้อมังกรราคา 50 บาทมาหนึ่งตัว